“Waarom ik niet in één vakje pas — en waarom dat juist mijn grootste kracht is.”

Ik hoor het vaker dan vroeger:“Hoe combineer jij het allemaal? Werken bij Meat&More, actief zijn als ACLVB-afgevaardigde, betrokkenheid bij CD&V én lokale engagementen?”Alsof het aparte levens zijn die niet bij elkaar horen.

Het mooie is: voor mij vormen al die rollen net één verhaal.En dat verhaal begint niet bij ACLVB of CD&V.

Het begint bij mij.

De oorzaak ben ik — niet de structuren

Lang voordat ik een vakbond kende of een partij binnenstapte, had ik hetzelfde gevoel:Ik wilde iets betekenen. Ik wilde mensen helpen. Ik wilde verbinding brengen waar het ontbrak.

Toen Meat&More, ACLVB en CD&V mijn pad kruisten, voelde dat niet alsof ik een keuze moest maken.

Het voelde als kansen.

Als platformen waarop ik eindelijk kon doen wat al lang in mij zat.

Meat&More: waar ik het echte leven voel

Op de werkvloer is alles helder.

Daar draai je niet rond de essentie heen.

Daar hoor je wat goed gaat, maar ook wat pijn doet.

Die eerlijkheid heb ik altijd waardevol gevonden.

ACLVB: waar stemmen kracht krijgen

Als syndicaal afgevaardigde voel ik heel sterk hoe belangrijk het is dat mensen gehoord worden.

Niet om te polariseren.

Niet om te roepen.

Maar om oplossingen te zoeken.

Om eerlijkheid te brengen waar het verdween.

Om duidelijkheid te creëren waar verwarring heerst.

CD&V: waar inzichten kunnen landen

Mijn rol binnen CD&V is nog in opbouw, maar geeft mij de kans om mee aan tafel te zitten. Te luisteren. Te verbinden. Te zoeken naar hoe de realiteit van de werkvloer, de stem van mijn omgeving, de grootst gemene deler van lokale meningen een plek krijgt in beleid, in projecten, in samenwerking.

Geen van die rollen definieert mij. Maar samen vertellen ze wel wie ik ben:

een bruggenbouwer.

Een verbinder.

Een uitdrager van 'samen' gevoel.

Vrije tijd: mijn tweede zuurstof

Wie mij kent, weet dat engagement niet stopt om 17 uur.

In VZW Kroisbestuiving, de cultuurraad, de Lustige Stappers Lebbeke en LABGODS vind ik evenveel motivatie als op de werkvloer. Want daar gebeurt hetzelfde: mensen samenbrengen, elkaar sterker maken, plezier delen, cultuur koesteren.

Ik pas niet in een vakje — en dat is goed zo

Sommigen hebben één rol.Ik heb er meerdere, omdat ze allemaal aansluiten bij mijn kern: 'Samen sterker'.

Het gaat voor mij nooit om ideologie of om kampdenken.

Het gaat om mensen.

Altijd om mensen.

En net daarom is mijn verhaal geen puzzel die toevallig past.

Het is een traject dat logisch groeit.

Van wie ik ben.

Van wat ik voel.

Van waar ik naartoe wil.

Ik ben geen vakje.

Ik ben een verbinding.

En precies dat maakt het verschil.